تاثیر هندسه بافت سطحی لیزری و حجم قطره بر زاویه تماس با زیر لایه Ti6Al4V

فرآیندهای نوین در مهندسی مواد

مقاله 4، دوره 17، شماره 3 - شماره پیاپی 66، آذر 1402، صفحه 37-50

نوع مقاله: علمی-پژوهشی

نویسندگان

غلامرضا دباغ¹؛ سید خطیب الاسلام صدرنژاد^{* 2}؛ رضا شجاع رضوی³؛ امیرعباس نوربخش⁴؛ ناهید حسن زاده نعمتی⁵

¹دانشجوی دکتری بیومتریال، گروه مهندسی پزشکی، واحدعلوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران،ایران

²پروفسور علم مواد ومهندسی، دانشکده مهندسی و علم مواد، دانشگاه صنعتی شریف، تهران،

³پروفسور علم مواد و مهندسی، دانشکده مواد و فناوری های ساخت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران

⁴دانشیار علم مواد و مهندسی، گروه علم مواد، واحد شهرضا، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرضا، کد پستی 8165663997،

⁵بیومواد، واحد علوم و تحقیقات تهران

چکیده

اصلاح سطح کاشتنی با ایجاد بافت سطحی لیزری بهترین روش شناخته شده برای افزایش چسبندگی است. بهترین الگوی بافت سطحی لیزری هنوز ناشناخته است. به منظور بررسی ویژگیهای دیگری از الگوی جدید پیشنهادی نویسندگان، در این پژوهش ابتدا بافتهای جدید خطوط متقاطع با زاویه های 0، 15، 30، 45، 60، 75 و 90 درجه روی سطح آلیاژ Ti6Al4V با استفاده از لیزر پالسی Nd:YAG ایجاد گردید. سپس زاویه تماس قطرات آب به دو روش 1- ثبت و آنالیز تصویر قطره و 2– بکارگیری معادلات اکسترند و مون اندازه گیری شد. قطره‌های آب در دو حجم μlit 1 و μlit 25 انتخاب شدند. با استفاده از میکروسکوپ متالورژی، SEM ، بکارگیری معادلات ونزل و کسی و رسم نمودارهای مربوطه، تاثیر زاویه بین خطوط، ارتفاع، جدایی و پهنای ستون‌های بافت سطحی بر زاویه تماس قطره بررسی شد. مدل کلاسیکی ترشوندگی بافت ها تعیین شد. نتایج نشان داد برای قطره با حجم μlit 1 زاویه تماس در هر دو روش تقریبا ثابت و مستقل از زاویه خطوط متقاطع است که سازگاری خوبی با نتایج تحقیقات قبلی دارد. برای قطره با حجم μlit 25 زاویه تماس در هر دو روش متغیر و وابسته به زاویه خطوط متقاطع می‌باشد. مدل کلاسیک ترشوندگی بافت ها در هر دو حجم قطره منطبق بر مدل ونزل می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

زاویه تماس سطحی؛ بافت سطحی لیزری؛ زاویه خطوط متقاطع؛ حجم قطره؛ روش قطره ساکن

سایر فایل های مرتبط با مقاله

4(2).pdf

مراجع