ارائه الگویی برای شناسایی و هدایت قابلیت مدیریتی و صلاحیت‌های حرفه‌‌ای زنان جهت تصدی مسئولیت مدیر اجرایی و سیاسی در استانداری خوزستان

سیاست پژوهی ایرانی (سپهر سیاست سابق)

دوره 9، شماره 34، دی 1401، صفحه 119-136   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/sej.2021.1941198.1377

نویسندگان

زینب خدادادی¹؛ غلامحسین برکت^{* 2}؛ سکینه شاهی³

¹دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

²دانشیار، گروه مدیریت آموزشی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

³استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

چکیده

هدف پژوهش حاضر، ارائه الگویی برای شناسایی و هدایت قابلیت مدیریتی و صلاحیت‌های حرفه‌‌ای زنان جهت تصدی مسئولیت مدیر اجرایی و سیاسی در استانداری خوزستان بود. روش پژوهش تلفیقی (کیفی- کمّی) بوده و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری در بخش کیفی شامل مدیران استانداری استان خوزستان بوده و نمونه مورد مطالعه با روش هدفمند انتخاب شدند و مورد مصاحبه قرار گرفتند. در بخش روش کمّی نیز جامعه آماری شامل کارکنان بخش صنایع و معادن استان خوزستان و دانشگاه‌های استان به تعداد 454 نفر بودند که با روش نمونه‌گیری تصادفی تعداد 62 انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق‌ساخته براساس یافته‌های کیفی بود که اعتبار و پایایی آن نیز مورد برسی قرار گرفت. برای تحلیل داده‌ها در بخش کیفی از روش کدگذاری و در بخش کمّی از آزمون تحلیل عاملی و مدل‌سازی با نرم‌افزار PLS استفاده شد. براساس نتایج بدست آمده 5 مؤلفه اصلی شامل دانش حرفه‌ای، صلاحیت‌های حرفه‌ای، توانایی حرفه‌ای، نگرش حرفه‌ای و ویژگی‌های حرفه‌ای زنان به عنوان مهم‌ترین قابلیت‌های مدیریتی و صلاحیت‌های حرفه‌‌ای زنان جهت تصدی مسئولیت مدیر اجرایی و سیاسی در استانداری خوزستان شناسایی شدند. همچنین، دانش برقراری ارتباط با رتبه میانگین 24/21، دانش تخصصی با رتبه میانگین 58/20 و دانش خودشناسی با رتبه میانگین 76/19 به عنوان مهم‌ترین قابلیت‌های مدیریتی و صلاحیت‌های حرفه‌‌ای زنان بودند.

کلیدواژه‌ها

زنان؛ استانداری خوزستان؛ مدیر اجرایی؛ مدیریت؛ صلاحیت حرفه‌ای؛ مدیریت سیاسی

مراجع

ابراهیم‌پور، حبیب؛ مکبری، امیرحسین؛ ریواز، داوود؛ روشندل اربطانی، طاهر (1396). رسانه و سقف شیشه‎ای: تبیین نقش تلویزیون در ارتقاء زنان به سطوح مدیریتی جامعه. مدیریت دولتی، 3(6)، ص 1-18.

شکوری، علی؛ رفعت جاه، مریم؛ جعفری، معصومه (1386). مؤلفه‌های توانمندی زنان و تبیین عوامل مؤثر بر آنها. پژوهش زنان، 1(17)، ص 31-49.

ضرغامی‌فرد، مژگان؛ بهبودی، محمدرضا (1393). پدیده صخره شیشه‌ای: بررسی تجربه‌ها و چالش‌های زنان در پست‌های رهبری سازمان. مدیریت فرهنگ سازمانی، 2(32)، ص 191-211.

غفاریان، وفا (1388). شایستگی‌های مدیریتی. تهران: انتشارات سازمان مدیریت صنعتی.

قلی‌پور، رحمت‌الله؛ هاشمی، محمد (1394). تبیین تأثیر منیتورینگ بر جانشین‌پروری: با تمرکز بر طرح توسعه فردی. پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی، 7(20)، ص 25-52.

کریمی، عبداله؛ تیموری، هادی؛ شاهین، آرش؛ شایمی برزکی، علی (1397). طراحی نظام ارزیابی عملکرد شایسته محور با رویکرد جانشین‌پروری. مدیریت سازمان‌های دولتی، 6(2)، ص 95-108.

مرادی شیرازی، سید عباس (1392). طراحی مدل سیستم جانشین پروری برای مشاغل کلیدی در شرکت طراحی مهندسی و تأمین قطعات ایران خودروساپکو. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران.

هوشیار، وجیهه؛ رحیم‌نیا، فریبرز (1392). ارائه مدل شایستگی مدیران در شعب بانکی. مدیریت توسعه و تحول، 5(13)، ص 55-69.

Armestrang, M. (2017). Strategic human resource management. 4^thEd. London: Cambridge. Available at: books.google.com/books?isbn=0749433310.

Collings, D.G. & Mellahi, K. (2017). Strategic talent management: A review and research agenda: ScienceDirect Group. Human Resource Management Review Journal, 19(4),
p. 304-313.

Fukada, M. (2018). Nursing competency: Definition, structure and development. Yonago acta medica, 61(1), p.121-137.

Kabeer, N. (2012). Empowerment, citizenship and gender justice: a contribution to locally grounded theories of change in women's lives. Ethics and Social Welfare, 6(3), p.216-232.

Kesebir, S. (2017). Word order denotes relevance differences: The case of conjoined phrases with lexical gender. J. Pers. Soc. Psychol. No. 113, p. 262- 279.

Kim, Y., Williams, R., Rothwell, W.J. & Penaloza, P.A. (2014). Strategic Model for Technical Talent Management: A Model Based on a Qualitative Case Study. International Society for Performance Improvement, 26(4), p. 93-121.

Malhotra, A. & Schuler, S.R. (2005). Women’s empowerment as a variable in international development. Measuring empowerment: Cross-disciplinary perspectives, 1(1), p. 71-88.

Mensah, J.K. (2015). A coalesced framework of talent management and employee performance for further research and practice. International Journal of Productivity and Performance Management, 64(4), p. 544-566.

Peebles, D., Darwazeh, N., Ghosheh, H. & Sabbagh, A. (2007). Factors affecting women’s participation in the private sector in Jordan. National Center for Human Resources Development. Available on:   
http://www. almanar. jo/AlManarWeb/Portals/0/PDF2/Mayssa% 20Gender% 20report.pdf.

Prayetno, S. & Ali, H. (2020). Entrepreneurial supply chain management competence: Predictors of work motivation advocate. International Journal of Supply Chain Management, 9(3), p. 444-454.

Thunnissen, M. (2016).Talent management For what, how and how well? An empirical exploration of talent management in practice. Employee Relations, 38(1), P. 57-72

Tonina, N. (2014). Integrated Talent Management and Experience-Based Development: Experience-Driven Leader Development. John Wiley & Sons.