تاثیر آموزش داستان های فلسفی بر روحیه پژوهشگری و یادگیری خودراهبر دانش آموزان دوره دوم ابتدایی

فصلنامه آموزش و پرورش متعالی

دوره 2، شماره 4 - شماره پیاپی 8، بهمن 1401، صفحه 30-41   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/ee.2023.1968347.1132

نویسندگان

مریم سلطانی^{* 1}؛ احمدرضا اوجی²؛ فاطمه مردانه¹

¹دانشجوی دوره کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران.

²استادیار گروه علوم تربیتی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران.

چکیده

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر تأثیر آموزش داستان های فلسفی بر روحیه پژوهشگری و یادگیری خودراهبر دانش آموزان دوره دوم ابتدایی بود.
روش شناسی پژوهش: روش پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهر مرودشت بود. برای حجم نمونه با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند ۵۰ دانش آموز انتخاب و در دو گروه آزمایش (۲۵ نفر) و کنترل (۲۵ نفر) جایگزین شدند و با دو پرسشنامه روحیه پژوهشی شیرزاد و پرسشنامه یادگیری خودراهبر فیشر و همکاران مورد سنجش قرار گرفتند. داده‌های گردآوری‌شده در دو سطح مورد تجزیه و تحلیل (آمار توصیفی و آمار استنباطی) قرار گرفت. در سطح آمار از میانگین و انحراف معیار و درسطح آمار استنباطی از روش های تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته ­ها: بین میزان روحیه پژوهشی گروه های آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معنادار وجود دارد و بین میزان یادگیری خودراهبر گروه های آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معنادار وجود دارد.
بحث و نتیجه ­گیری: نتایج نشان داد که آموزش داستان های فلسفی بر روحیه پژوهشی دانش آموزان تاثیر معنادار دارد و آموزش داستان های فلسفی بر یادگیری خودراهبر دانش آموزان تاثیر معنادار دارد.

کلیدواژه‌ها

داستان های فلسفی؛ روحیه پژوهشگری؛ یادگیری خودراهبر؛ دانش آموزان

مراجع