بحثی بر مبادلات تجاری ایران و مصر از داریوش اول تا انتهای دوره هخامنشی

فصلنامه تاریخ

مقاله 2، دوره 18، شماره 68، خرداد 1402، صفحه 34-49   

نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

محمد قاسمی¹؛ فیض اله بوشاسب گوشه^{* 2}؛ بهزاد معینی سام³؛ شکوه السادات اعرابی هاشمی⁴

¹دانشجوی دکتری تاریخ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی،,واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ،ایران

²دانشیار گروه تاریخ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی،واحد نجف آباد ،دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

³گروه تاریخ، دانشکده ادبیات علوم انسانی، واحد نجف آباد دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

⁴گروه تاریخ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد نجف آباد ،دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

چکیده

قرارگیری مصر در کناره دریا مدیترانه و بر سر راههای بازرگانی خشکی و دریایی جهان باستان، باعث شد تا به عنوان پایگاهی بزرگ و با اهمیت، مورد توجه شاهنشاهان بزرگ هخامنشی قرار داشته باشد.علیرغم فتح مصر توسط کمبوجیه ارتباط مبادلاتی هخامنشیان با این ساتراب نشین غربی بیشتر از طریق جاده شاهی قدیمی صورت می گرفت اما با روی کار داریوش اول، دست به اقدامات گسترده ای در این سرزمین زد که توسعه راه‌ها و حفر کانال سوئز از مهمترین آنها به شمار می رود. با حفر این کانال فعالیت های کشتیرانی و ارتباط دریایی وبه تبع آن روابط تجاری با مصر گسترش یافت و از طرفی نقش ایران به عنوان مسیر تبادل تجاری شرق به غرب رشد به سزایی یافت. براساس منابع موجود اقلام مورد نیاز برای استفاده در ارتش ایران مانند زره سپاهیان و وسایل معماری از مصر تامین می شده است و متقابلا نمک و ادویه از ایران به مصر برده می شده است. در این تحقیق سعی بر این است به اقلام مورد تبادل میان دو کشور پرداخته شود. و از این طریق به مسائل بازرگانی پیرامون آن در جهت گسترش روابط دو کشور، فراتر از روابط صرف سیاسی و باهدف ارتقاء روابط تجاری بپردازد.

کلیدواژه‌ها

"مصر"؛ "ایران"؛ "بازرگانی"؛ "راه ابریشم"؛ "هخامنشی"

مراجع