قاعده ید در اموال میراث فرهنگی – تاریخی

فقه و تاریخ تمدّن

دوره 8، شماره 4، دی 1401، صفحه 56-62   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

حسن مرادی کرندق^*

فارغ التحصیل دانشگاه آزاد اسلامی - دانشکده حقوق تهران مرکزی

چکیده

میراث فرهنگی هر کشور هویت و شناسنامه آن کشور محسوب می شود اگر حمایت قانونی مناسبی نسبت به این اموال صورت نپذیرد این اموال در معرض غارت و نابودی خواهد بود به طوری که هر سال شاهد قاچاق ، تخریب ، یا انواعی از جرایم علیه میراث فرهنگی هستیم از طرفی اتفاق بغرنج زمانی است که طرح های عمرانی که دولت در حال انجام می باشد نیز یکی از عواملی است که در از بین بردن این اموال نقش بسزایی ایجاد می نماید به طوری که پروژه های عمرانی بدون این که از نظرات کارشناسی میراث فرهنگی استفاده شود اجرا می شود و این پروژه ها باعث از بین رفتن این شناسنامه ملی می شود از بین این مواردی یکی از مباحث مهمی که در حمایت از این اموال مطرح می شود مالکیت شخصی می باشد به طوری که ممکن است این اموال به عنوان ارث خانوادگی به فرد رسیده باشد یا توسط میراث فرهنگی به عنوان اموال فرهنگی تشخیص داده شود ( در حالی که دارای مالکیت حقیقی می باشد ) ، این مقاله که به روش تحلیل – توصیفی تدوین شده است سعی شده است با در نظر گرفتن اهمیت اموال تاریخی و فرهنگی و و بررسی قواعد حاکم بر ان موارد مهمی که در از بین بردن میراث فرهنگی و تاریخی نقش بسزایی دارد مدنظر قرار گرفته و مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرددر این مقاله درصدد بررسی سه موضوع مهم در حمایت از اموال تاریخی و فرهنگی از قبیل 1- میزان حق مالکیتی است که اشخاص نسبت به اموال تاریخی دارند( که افراد بخواهند از طریق اعمال قاعده ید تملکات مالکانه بر اموال تاریخی و فرهنگی انجام دهند ) 2- رهایی از مجازات در نتیجه ضرر و زیان به اموال تاریخی بنا به قاعده ید می باشد 3- میزان حمایت قانونی از اموال تاریخی و فرهنگی چگونه است ؟

کلیدواژه‌ها

قاعده ید؛ اموال تاریخی - فرهنگی؛ قاعده لاضرر؛ ادله حجیت