بررسی تاثیر کمیته حسابرسی بر رابطه بین کوته‌بینی سرمایه‌گذاران و هزینه‌های تحقیق و توسعه

مطالعات اخلاق و رفتار در حسابداری و حسابرسی

مقاله 3، دوره 3، شماره 1، فروردین 1402، صفحه 67-88   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

علیرضا قنبرزاده بهبهانی^{* 1}؛ محمد عابدی گشنیگانی²؛ زهیر علی پور زاده²

¹کارشناسی ارشد، گروه حسابداری، واحد بین‌المللی خلیج فارس، دانشگاه آزاد اسلامی، خرمشهر، ایران

²کارشناسی ارشد، گروه حسابداری، واحد بین‌المللی خلیج فارس، دانشگاه آزاد اسلامی، خرمشهر، ایران.

چکیده

هدف: کوته‌بینی سرمایه‌گذاران عاملی است که موجب می‌‌شود سرمایه‌‌گذاران عایدات کوتاه‌مدت را بیش از واقع و عایدات بلند‌مدت را کمتر از واقع ارزیابی کنند. این رفتار سرمایه‌گذاران موجب این انگیزه برای مدیران خواهد شد که با کاهش هزینه‌‌های تحقیق و توسعه آتی، عملکرد کوتاه‌مدت شرکت را بهتر از واقع نشان دهند. از طرفی نیز کمیته حسابرسی یکی از مکانیزم‌‌های قوی حاکمیت شرکتی است که هدف از تشکیل آن کمک به ایفای مسئولیت نظارتی هیئت مدیره از طریق نظارت بر فرایند گزارشگری مالی، نظارت بر حسابرسان مستقل و اثربخشی کنترل‌های داخلی می‌باشد. در این راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر کمیته حسابرسی بر رابطه بین کوته‌بینی سرمایه‌گذاران و هزینه‌های تحقیق و توسعه در شرکت‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌‌باشد.
روش: اطلاعات 150 شرکت به روش حذف سیستماتیک طی دوره 7 ساله از سال 1392 تا 1398 گردآوری و تجزیه و تحلیل شد. آزمون فرضیه‌‌ها از طریق رگرسیون چندگانه و به روش حداقل مربعات معمولی باچیدمان داده‌های تلفیقی انجام شد.
یافته‌ها: کوته‌بینی سرمایه‌گذاران بر هزینه‌های تحقیق و توسعه، تأثیر منفی معناداری دارد. این بدان معناست که با افزایش کوته‌بینی سرمایه‌گذاران، هزینه‌های تحقیق و توسعه کاهش پیدا می‌کند. همچنین نتایج نشان داد که اندازه کمیته حسابرسی شرکت بر رابطه منفی بین کوته‌بینی سرمایه‌گذاران و هزینه‌های تحقیق و توسعه، تأثیر کاهشی معناداری دارد و رابطه بین آن دو متغیر را مثبت می‌نماید. استقلال کمیته حسابرسی شرکت بر رابطه منفی بین کوته‌بینی سرمایه‌گذاران و هزینه‌های تحقیق و توسعه، اثر تعدیلی داشته و از شدت رابطه مذکور کم می‌کند و اثر تعدیلی دارد. این بدان معناست که افزایش اندازه و استقلال کمیته حسابرسی موجب کاهش رابطه منفی بین کوته‌بینی سرمایه‌گذاران و هزینه‌های تحقیق و توسعه می‌شود.
نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر منفی کوته‌بینی سرمایه‌گذاران بر هزینه تحقیق و توسعه شرکت‌ها، به این معنا که کوته‌بینی سرمایه‌گذاران منجر به تشویق مدیران به کاهش سرمایه‌گذاری‌های بلند‌‌مدت در زمینه پژوهش و توسعه آتی شرکت می‌شود؛ به مدیران شرکت‌ها پیشنهاد می‌گردد پیامدهای بلند‌‌مدت کاهش سرمایه‌گذاری را مدنظر داشته باشند، زیرا این پیامدها در آینده بروز پیدا خواهند کرد و عملکرد و توان رقابتی شرکت‌ها را در بلند‌‌مدت کاهش خواهند داد. همچنین به سرمایه‌گذاران کوته‌بین که دارای افق دید کوتاه‌مدت هستند، پیشنهاد می‌شود به‌جای تمرکز بر عایدات کوتاه‌مدت، به عملکرد واقعی و بلند‌‌مدت شرکت توجه نمایند، زیرا پدیده کوته‌بینی سرمایه‌گذاران باعث می‌شود تا عوامل بنیادی و افق بلند‌‌مدت سرمایه‌گذاری در بورس فراموش شود و کسب بازدهی‌های روزانه جایگزین آن گردد. به همین دلیل، کوته‌بینی سرمایه‌گذاران موجب یکی از بزرگ‌ترین مشکلات در بورس شده که در بلندمدت منجر به ناکارآمدی بورس خواهد شد.

کلیدواژه‌ها

کمیته حسابرسی؛ کوته‌بینی سرمایه‌گذاران؛ هزینه‌های تحقیق و توسعه

مراجع

زلقی، حسن؛ نوروزی، محمد؛ اسدی، غلامحسین؛ کزازی، محمد (1398). ویژگی‌های کمیته حسابرسی، هزینه بدهی و کارایی سرمایه‌گذاری. تحقیقات حسابداری مالی، 11(1)، ص101-116.

شمس‌الدینی، کاظم؛ قاسمی، قاسم (1399). رابطه سرمایه‌گذاران نهادی و هزینه‌های تحقیق و توسعه با نقش تعدیل‌کننده هزینه‌های نمایندگی. در: ساری: اولین کنفرانس بین‌المللی چالش‌ها و راهکارهای نوین در مهندسی صنایع و مدیریت و حسابداری.

عباسی، ابراهیم؛ ​​تامرادی، علی (1399). تأثیر کوتاه‌اندیشی سرمایه‌گذاران بر مدیریت سود و سرمایه‌گذاری شرکت. بررسی‌های حسابداری و حسابرسی، 27(3)، ص410-428.

مرادی، مهدی؛ باقرپور، محمدعلی؛ احمدی، احمد (1395). تحلیل نزدیک‌بینی در بازار سرمایه ایران با استفاده از مدلی مبتنی بر حسابداری مازاد پاک. دانش حسابداری و حسابرسی مدیریت، 5(18)، ص55-62.

مهربان‌پور، محمدرضا؛ جندقی قمی، محمد؛ زارعی اهور، علی (1396). رابطه بین حاکمیت شرکتی و هزینه‌های تحقیق و توسعه شرکت‌های دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. حسابداری سلامت، 6(2)، ص106-123.

وطن‌پرست، محمدرضا؛ ملکی، مصطفی (1399). بررسی رابطه هزینه‌های تحقیق و توسعه با روش‌های بودجه‌ریزی سرمایه‌ای در صنایع فناوری پیشرفته. راهبرد مدیریت مالی، شماره 8، ص232-252.

Azim, M.I. (2012). Corporate governance mechanisms and their impact on company performance: A structural equation model analysis. Australian Journal of Management, 37(3), p. 481–505.

Bancel, F. & Garel, G. (2017). Managerial Myopia: Do Managers Privilege Short-term Decisions or Value Creation. Bankers Markets, 135(2), p. 50-58.

Chen, F., Hope, O.K., Li, Q. & Wang, X. (2011). Financial reporting quality and investment efficiency of private firm in emerging markets. The Accounting Review, 86(4), p. 1255–1288.

Chen, Y., Lin, F. & Yang, Y. (2016). Does institutional short-termism matter with managerial myopia? Journal of Business Research,93(1), p. 845-850.

Chen, Y.F., Lin, F.L. & Yang, S.Y. (2015). Does institutional short-termism matter with managerial myopia? Journal of Business Research, No.68, P. 845–850.

Chung, C.Y. & Wang, K. (2014). Do institutional investors monitor management? Evidence from the relationship between institutional ownership and capital structure. North American Journal of Economics and Finance, No. 30, P. 203–233.

Del Rio, C. & Santamaria, R. (2016). Stock characteristics, investor type and market myopia. Journal of Behavioral Finance, 17(2), p. 183–199.

Docherty, P. & Hurst, G.C. (2018), Investor Myopia and the Momentum Premium across International Equity Markets. Journal of Financial and Quantitative Analysis, 53(6), p. 2465-2490.

Dong, D. & Robinson, M. (2021). Effect of Committee Audit on Research & Development Costs. Advances in Accounting, No. 31, P.21-32. https://doi.org/10.2020/j.adiac.2021.03.001

Eriksen, K.W. & Kvaloy, O. (2011). Myopic risk-taking in tournaments. Journal of Economic Behavior & Organization, 97(4), P.37–46.

Fan, W. & et al. (2020). Behavioral orientation of investors on Research & Development Costs. https://doi.org/10.54310/afr.v7n3p121

Garel, A. (2018). Myopic Market Pricing and Managerial Myopia. Journal of Business Finance & Accounting, 44(9-10), p. 1194-1213

Graham, J.R., Harvey, C.R. & Rajgopal, S. (2005). The Economic Implications of Corporate Financial Reporting. Journal of Accounting and Economics, 40(1), P. 3-73.

Holden, G. & Leonard, L. (2009). Costly Trading, Managerial Myopia, and Long-Term Investment. Journal of Empirical Finance, 16(2), P.126-135.

Jason, W., Margaret, A. & White, A. (2014). The Influence of Managerial Myopia on Firm Strategy. Management Decision, 52(3), p.602–623.

Jesper, H., Fredrik, H. & Dennis, S. (2018). Myopia and earnings management strategies.         
URL= http://hdl.handle.net/10125/51942.

Keynes, J.M. (1936). The General Theory of Employment, Interest and Money. London, UK: Macmillan.

Lio, K. & Kim, K. (2019). Investor horizons and R & D. Accounting and Finance Research. https://doi.org/10.1080/13502204851.2019.1497841

Luo, X., Kanuri, V.K. & Andrews, M. (2014). How does CEO tenure matter? The mediating role of firm-employee and firm-customer relationships. Strategic Management Journal, No.35, p.492–511.

Ohlson, J.A. (1995). Earnings, book values, and dividends in equity valuation. Contemporary Accounting Research, 11(2), p.661-687.

Salin, A.S.A., Nor, N.H.M. & Nawawi, A. (2018). Corporate governance and investment efficiency: Malaysian evidence. In: 1st International Conference on Religion, Social Sciences and Technological Education, University Sains Islam Malaysia, Nilai.

Tong, J.Y. Zhang, F. (2015). Do Capital Markets Punish Managerial Myopia? University of Western Australia.