تبیین نقش هوش سازمانی بر اثربخشی سازمانی با میانجی‌گری چابکی سازمانی در کارکنان ادارات ورزش و جوانان

پژوهش های کاربردی در علوم ورزشی و سلامت

دوره 2، شماره 2، تیر 1402

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

سمانه راستگو^* ؛ ناهید داروغه عارفی

گروه مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران

چکیده

مقدمه: هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط هوش سازمانی بر اثربخشی سازمانی با نقش میانجی چابکی سازمانی در کارکنان اداره-های ورزش و جوانان استان خراسان جنوبی بود.


روش پژوهش: روش پژوهش حاضر توصیفی و طرح آن از نوع همبستگی بود که به روش میدانی انجام گرفت. جامعۀ آماری پژوهش حاضر شامل کلیۀ کارکنان اداره‌های ورزش و جوانان در استان خراسان جنوبی بودند (190 نفر) که از بین آن‌ها 123 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها پس از تأیید روایی و پایایی، از پرسشنامه‌های هوش سازمانی کارل آلبرخت (2002)، اثربخشی سازمانی حمیدی (1382) و چابکی سازمانی ژانگ و شریفی (2000) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش آمار توصیفی و مدلسازی معادلات ساختاری از طریق نرم‌افزارهای SPSS و PLS SMART استفاده گردید.


یافتهها: نتایج بیانگر اثر مستقیم و معنادار هوش سازمانی بر چابکی سازمانی و چابکی سازمانی بر اثربخشی سازمانی بود. علاوه بر این مشاهده شد که هوش سازمانی بر اثربخشی سازمانی اثر مستقیم و معناداری دارد. در نهایت، نتایج بیانگر تأثیر غیرمستقیم و معنادار هوش سازمانی بر اثربخشی سازمانی با نقش میانجی چابکی سازمانی بود.


نتیجهگیری: با توجه به شناسایی تأثیر مثبت هوش سازمانی و چابکی سازمانی بر اثربخشی سازمانی، به‌نظر می‌رسد می‌توان با افزایش و تقویت هوش سازمانی و چابکی سازمانی، زمینه را برای بهبود اثربخشی سازمانی فراهم کرد. بنابراین، ضمن تقویت متغیرهای هوش سازمانی و چابکی سازمانی می‌توان توانایی اداره‌های ورزش و جوانان را در پاسخگویی به نیازهای ورزشی جامعه بهبود داد.

کلیدواژه‌ها

انعطاف‌پذیری؛ سرعت؛ کاربرد دانش؛ مزیت رقابتی؛ هوش سازمانی

مراجع