نگاره‌های رنگارنگ عرفان در شعر یدالله مفتون امینی

عرفان اسلامی

دوره 20، شماره 77، مهر 1402، صفحه 119-134   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.2234/erfan.2023.706039

نویسندگان

صدیقه سلیمانی¹؛ یوسف عالی عباس آباد^{* 2}

¹استادیار دانشگاه پیام نور، ایران.

²دانشیار دانشگاه پیام نور، ایران. نویسنده مسئول: [e-mail]

چکیده

یدالله مفتون امینی از شاعران معاصر و از شاگردان نیما به­شمارمی­رود. دفترهای شعری او، هریک ویژگی خاصی دارد که او را در شمارِ شاعران سرآمد معاصر قرا داده­است. مفتون، شاعرِ رنگ و تصویر و حرکت است. با وسواس خاصی سخن­می­گوید و رنگ­های خاصی را برای پروراندن ایماژهای خود به­کارمی­گیرد. از رنگ­های متعدد و متضادی بهره­می­گیرد. ­رنگ­­آمیزی سخن، فقط دالّ بر ناتورالیست­بودن شاعر نیست. او مسئولیت خاصی را بر دوش هریک از رنگ­ها نهاده­است. با تحلیل اشعار تمام دفترهای شعر او، متوجه وحدت و انسجام خاصی بین رنگ­ها و نحوة به­کارگیری آن­ها به­دست شاعر هستیم. در کنار اینها، رویکرد عرفانی­ خاصی به دنیا و گزارش وضعیت انسان در جــــهان معاصر دارد. در این­باره هم به ­نیکی  به رنگ­ها و جایگاه آن­ها در عرفان و تصوف اسلامی ـ ایرانی اِشعار داشته و با مهارت خاصی آن­ها را استفاده­کرده­است. در این مقاله نگرش مؤلف به اطراف خود، ویژگی عرفانی اشعار و درون­مایه­هایی که به­وسیلة رنگ­ها طرح شده، بررسی­شده­است.

کلیدواژه‌ها

شعر؛ مفتون امینی؛ رنگ؛ عرفان

مراجع