ارزیابی شاخص‌های تنوع زیستی علف‌های هرز مزارع توت‌فرنگی استان کردستان

بوم شناسی گیاهان زراعی

دوره 17، شماره 3، آذر 1400، صفحه 43-57   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/aej.2021.708294

نویسندگان

سیروان بابائی^{* 1}؛ ثریا احمدی²؛ ایرج طهماسبی³؛ محمد سرسیفی⁴

¹استادیار، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران

²دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران

³استادیار، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران.

⁴پژوهشگر مرکز تحقیقات کشاورزی کردستان، سنندج، ایران

چکیده

توت­فرنگی (Fragaria × ananassa) متعلق به تیره گلسرخیان (Rosaceae) است. یکی از مشکلات کشت این محصول، علف­های هرز و کنترل آن است. به همین منظور، پژوهشی در مورد فلور علف‌های هرز در مناطق زیرکشت توت‌فرنگی در روستاهای منطقه مریوان و کامیاران واقع در استان کردستان، انجام گرفت. از مزارعی که در این دو منطقه بودند، نمونه­برداری صورت گرفت. در منطقه کامیاران 13 مزرعه در 6 روستا و در منطقه مریوان نیز 11 مزرعه مربوط به 11 روستا انتخاب، شدند. نتایج بررسی فلور علف‌هرز نشان داد، غالب­ترین علف‌های هرز مزارع توت‌فرنگی منطقه کامیاران مربوط به علف‌های هرز پهن‌برگ شامل پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis L.)، خارلته (Cirsium arvense L.)، تلخه (Acroptilon repens L.)، چسپک (Setaria viridis L.)، سیر وحشی (Allium canadense L.) و ماشک (Vicia persica Boiss.) به ترتیب با شاخص غالبیت 5/200، 200، 72/193، 48/193، 24/192 و 24/190 بوده که سه نمونه اول، از علف‌های هرز چندساله و ماشک جزو علف‌های هرز یکساله بوده است. در بین علف‌های هرز باریک برگ یک‌ساله، علف هرز چسبک (Setaria viridis L.) بیشترین شاخص غالبیت (48/193) را به خود اختصاص داده است. در منطقه مریوان، تمامی گونه­ها دارای شاخص غالبیت بالایی بوده ولی گونه‌های خرفه (Portulaca oleracea L.) و مرغ (Cynodon dactylon L.) از شاخص غالبیت بالاتری نسبت به سایر علف‌های هرز برخوردار بوده است.
 

کلیدواژه‌ها

پراکنش؛ توت فرنگی؛ شاخص شانون؛ غالبیت؛ گونه علف هرز

مراجع