بررسی آزمایشگاهی مدول‌الاستیسیته بتن قلیافعال براساس آزمون XRF و SEM

آنالیز سازه - زلزله

دوره 19، شماره 4، اسفند 1401، صفحه 1-12   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/civil.2023.698647

نویسندگان

محمدحسین منصورقناعی^{* 1}؛ مرتضی بیک لریان²؛ علیرضا مردوخ پور³

¹دکتری تخصصی عمران سازه، گروه مهندسی عمران، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران

²گروه مهندسی عمران، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران

³گروه مهندسی عمران دانشگاه ازاد اسلامی واحد لاهیجان لاهیجان لیران

چکیده

در این مقاله، ابتدا سه طرح اختلاط از بتن قلیافعال ساخته شد که به­ترتیب حاوی 92، 96 و 100 درصد سرباره­کوره­آهنگدازی و 8، 4 و 0 درصد نانوسیلیس بودند. پس از انجام آزمون مقاومت­فشاری و مدول­الاستیسیته و انتخاب یک طرح به­عنوان طرح بهینه به لحاظ برتری خواص مکانیکی، با افزودن 1 و 2 درصد الیاف پلی­اولفین به طرح بهینه، دو طرح دیگر از بتن قلیافعال ساخته شد. تمام نمونه­های بتنی تحت آزمون­های مقاومت­فشاری و مدول­الاستیسیته، XRF و SEM، قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمون­های این پژوهش نشان از برتری در خواص مکانیکی و ریزساختاری بتن قلیافعال نسبت به بتن معمولی را در تمام سنین عمل­آوری داشت. در سن عمل­آوری 90 روزه (به­عنوان بهترین سن در عملکرد با توجه پیشرفت فرایند شیمیایی)، پیرو آزمون مقاومت فشاری کمترین (94/49 مگاپاسکال) و بیشترین (36/66 مگاپاسکال) مقدار مقاومت فشاری به ترتیب برای طرح 1 شامل بتن معمولی و طرح 4 شامل بتن قلیافعال حاوی 8 درصد نانوسیلیس کسب گردید. در همین سن عمل­آوری، کمترین (44/32 گیگاپاسکال) و بیشترین (51/42 گیگاپاسکال) مقدار مدول­الاستیسیته بتن به ترتیب در طرح 1 و 6 شامل بتن قلیافعال حاوی 8 درصد نانوسیلیس و 2 درصد الیاف پلی­اولفین، به­دست آمد. در این سن، افزودن 8 درصد نانوسیلیس و 2 درصد الیاف در بتن قلیافعال طرح 6 موجب افت 49/22 درصدی در مقاومت فشاری و بهبود 05/7 درصدی در مدول­الاستیسیته گردید.

کلیدواژه‌ها

بتن قلیافعال؛ خواص مکانیکی بتن؛ آزمون مدول‌الاستیسیته؛ میکروسکوپ الکترونی‌روبشی (SEM)؛ طیف‌سنجی فلورسانس اشعه‌ایکس(XRF)

مراجع