ارتباط بین درگیری مثبت درکار و بهبود عملکرد از طریق ساختارسازمانی

مدیریت نوآفرینی

مقاله 1، دوره 3، شماره 1، خرداد 1402، صفحه 1-11   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

غللامرضا صفری^{* 1}؛ نزهت السادات گرجیان²

¹استادیارگروه تربیت بدنی،واحد نورآباد ممسنی ،دانشگاه آزاد اسلامی، نورآباد ممسنی،ایران

²گروه تربیت بدنی،واحد نورآباد ممسنی ،دانشگاه آزاد اسلامی، نورآباد ممسنی،ایران

چکیده

ههدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه بین درگیری مثبت در کار و بهبود عملکرد از طریق ساختارسازمانی در کارکنان اداره کل ورزش و جوانان فارس می باشد. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت از نوع توصیفی و همبستگی و از نظر اجرا میدانی بود . جامعه آماری این پژوهش، تمامی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان فارس به تعداد 114نفر بود، که به شکل کل شمار مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده‌ها پرسشنامه های استاندارد درگیری مثبت در کار قنبری و همکاران(1394)، بهبود عملکرد کوپر (2009) و ساختار سازمانی وود(2005) بود. برای توصیف داده‌ها از روش های آمار توصیفی و برای تجزیه استنباطی داده‌ها از روش‌های آماری استنباطی ضریب همبستگی پیرسون ،رگرسیون خطی و معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بین درگیری مثبت در کار و ساختار سازمانی با بهبود عملکرد رابطه ی مثبت و معناداری وجود داشت. همچنین درگیری مثبت در کار و ساختار سازمانی قابلیت پیش بین معنادار بهبود عملکرد آزمودنی ها را داشت. و در نهایت ارتباط بین درگیری مثبت در کار با بهبود عملکرد از طریق ساختارسازمانی مثبت و معنادار بود.

کلیدواژه‌ها

درگیری مثبت در کار؛ بهبود عملکرد؛ ساختار سازمانی؛ کارکنان