گردشگری و تعیین محدوده آسایش اقلیمی آن در استان کهگیلویه و بویر احمد با استفاده از شاخص دمای موثر

جغرافیای طبیعی

مقاله 2، دوره 7، شماره 26، اسفند 1393، صفحه 1-14   

نوع مقاله: مقاله علمی - پژوهشی

نویسندگان

حسن لشکری¹؛ منوچهر فرج زاده²؛ سید احمد عبدل پور^{* 3}

¹دانشیار دانشگاه شهید بهشتی

²دانشیار دانشگاه تربیت مدرس

³دانشجوی کارشناسی ارشد اقلیم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لارستان

چکیده

امروزه آب و هوا و اقلیم هر منطقهای نقش به سزایی در توسعه گردشگری آن ایفا مینماید به طوری که احساس رضایت از هر نوع فعالیت گردشگری منوط به فراهم بودن شرایط مناسب اقلیمی به هنگام بازدید خواهد بود. آسایش توریسم چه از لحاظ انتخاب زمان و مکان سفر و چه از جنبه فیزیولوژیک بدن انسان اهمیّت فراوانی دارد لذا به منظور توسعه گردشگری در استان کهگیلویه و بویراحمد لازم است زمانها و مکانهای مناسب جهت آسایش اقلیمی گردشگری مشخص شود. که برای اینکار و تعیین محدوده آسایش اقلیمی استان از شاخص دمای مؤثر استفاده شده است و برای استفاده از این شاخص از دادههای ساعتی دما و رطوبت نسبی ایستگاههای یاسوج و گچساران برای یک دوره آماری 91 ساله) 5002 9191 (بهره - گرفته شده است. بر اساس نتایج حاصل از محاسبهها و نمودارهای شاخصهای دمای مؤثر، مشخص شد که در ایستگاه یاسوج در هیچ یک از ساعات شبانه روز ماههای ژانویه، فوریه، مارس، نوامبر و دسامبر شرایط مناسب آسایش اقلیمی وجود ندارد و در طول 1 ماه از سال ساعتهای از ماههای آوریل، می، ژوئن، جولای، اوت، سپتامبر و اکتبر در مناطق آسایش و تقریباً آسایش قراردارد دارند که از این 1 ماه، 4 ماه آن را به ترتیب ماههای می، اکتبر، سپتامبر و ژوئن از لحاظ زمانی بیشترین زمان آسایش اقلیمی گردشگری را دارا میباشد. اما در ایستگاه گچساران، آسایش اقلیمی برای ماههای مختلف سال به این ترتیب میباشد که شرایط در طول 1 ماه از ماههای سال یعنی ماه ژانویه و فوریه، می، ژوئن، جولای، اوت، سپتامبر مناسب گردشگری نمیباشد و در بقیه ماهها از جمله مارس، آوریل، اکتبر، نوامبر و دسامبر در مناطق آسایش و تقریباً آسایش قرار دارند که بهترین شرایط زمانی مطلوب برای گردشگری را دارا میباشند.

کلیدواژه‌ها

شاخص دمای موثر؛ اقلیم آسایش؛ گردشگری؛ استان کهگیلویه و بویراحمد

مراجع

1- اسماعیلی، رضا، صابر، اکرم (1389): ارزیابی شرایط اقلیم آسایشی بندر چا بهار، مجموعه مقالات چهارمین کنگره بین المللی جغرافیدانان جهان اسلام.

2- تولایی، سیمین(1385): مروری بر صنعت گردشگری، تهران دانشگاه تربیت معلم.

3- جهانبخش، سعید(1377): ارزیابی زیست اقلیم انسانی تبریز فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 48.

4- راستی، افتخار (1383): بررسی اقلیم استان چهار محال و بختیاری به منظور توسعه گردشگری، پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه اصفهان 1383.

5- ضیائی، م، بختیاری،آ(1387): شاخص اقلیم آسایش گردشگری جزیره کیش مجموعه مقالات برگزیده همایش خلیج همیشه فارس، دوره پنجم ص 101-83.

6- علیجانی، بهلول(1373): نگرش نو در کاربرد آب و هواشناسی در مدیریت منابع وتوسعه کشور. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 35.

7- فرج زاده،منوچهر، احمد آبادی ،علی( 1389 ): ارزیابی وپهنه بندی اقلیم گردشگری ایران با استفاده از شاخص  اقلیم گردشگری، پژوهش­های جغرافیایی طبیعی شماره 71.

8- کسمائی، مرتضی(1368): راهنمای طراحی اقلیمی، انتشارات مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن.

9- کاویانی، محمد رضا (1372): بررسی نقشه زیست اقلیم انسانی ایران. فصل نامه تحقیقات جغرافیایی. شماره 48.

10- محمودی پیمان، (1387): گردشگری و تعیین محدوده­ی آسایش اقلیمی شهرستان مریوان با استفاده از شاخص دمای موثر و تنش جمعی، مجله رشد آموزش جغرافیا شماره 3.

11- نصرآبادی، اسمائیل (1381): پهنه بندی زیست اقلیمی و کاربرد آن در سکونتگاه­های شهری استان کردستان. پایان نامه کارشناسی ارشد اقلیم شناسی، دانشکده علوم زمین. دانشگاه شهید بهشتی.