تأثیر ترشحات مایع خارج سلولی جدایه‌های‌ تریکودرما و Talaromyces flavus علیه قارچ Gaeumannomyces graminis var. tritici عامل بیماری پاخوره گندم

تحقیقات نوین در گیاه پزشکی

شناسنامه علمی شماره، دوره 6، شماره 2 - شماره پیاپی 16، شهریور 1393، صفحه 181-173   

نویسندگان

لیلا قنبری^* ؛ صدیقه محمدی؛ لاله نراقی

چکیده

بیماری پاخوره گندم ناشی ازGaeumannomyces graminis var. triticiدر سال‌های اخیر در نقاط مختلف ایران مشاهده شده است. در این تحقیق،  به منظور  بررسی امکان کنترل بیولوژیک بیمارگر هفت جدایه تریکودرماT. harzianum، T. harzianum A، T. harzianum M، T. harzianum،  T. koningii، T. longibrachiatumوT. virens و چهار جدایه تالارومیسس، Talaromyces flavus 134، Talaromyces flavus 136، Talaromyces flavus 75 و Talaromyces flavus 60 علیه قارچ عامل بیماری در شرایط آزمایشگاه با شیوه ترشحات مایع خارج سلولی مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمایش در یک طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. در بررسی تأثیر ترشحات مایع خارج سلولی جدایه‌‌های آنتاگونیست از رشد میسلیوم Ggt مشخص شد که ترشحات مایع جدایه­های  Talaromyces flavus 136، T. harzianumو T. harzianum S به میزان 5 میلی‌لیتر به ترتیب پس از گذشت 72 ساعت به میزان 51/41،  ۴۰/۸۸ و  ۳۷/۷۳ درصد و جدایه T. longibrachiatum به میزان 10 میلی‌لیتر در دو نوبت یادداشت‌برداری به میزان 83/۵۲و ۵۲/۳۸  درصد بیشترین تأثیر را در بازدارندگی از رشد میسلیوم بیمارگر داشته است. این تحقیق نخستین تحقیق در ارتباط با تأثیر بیوکنترلی جدایه­های Talaromyces flavus روی بیماری پاخوره گندم بوده است.

کلیدواژه‌ها

تریکودرما؛ Talaromyces flavus؛ ترشحات مایع خارج سلولی؛ پاخوره گندم

مراجع

Cruz,  J., Hidalgo, A., Lora, J. M., Benitez, T., Pintor-Toro, J., Lobll, A. 1993. Isolation and characterization of three chitinases from Trichoderma harzianum. European Journal of Biochemistry. 206: 859-869.

Dennis, C., Webester, J. 1971. Antagonist properties of species group of Trichoderma, production of nonvolatile antibiotics. Transaction BritishMycological Society, 57: 25-39.

Elad, Y., Chet,  I., Henis, Y. 1979. Degradation of plant pathogenic fungi by Trichoderma harzianum. Canadian Journal of Microbiology. 28: 719-725.

Faheem, A., Razdan V.K.,   Mohiddin, F.A.,  Bhat,  K.A.,  Banday, S. 2010. Potential of Trichoderma species as biocontrol agents of soil borne fungal propagules. Journal of Phytology, 2(10): 38- 41.

Frootan Nadafi,  A., Rahimian, H., Raieiatpanah, S., Barari, H., Sedaghatfar, A.,  Ramazani, H., Kianoush, H. 2002. The effectiveness of T. harzianum and T. viridea fungi for control of wheat take-all disease. Proceedings of the 15^th Iranian Plant Protection Congress, Kermanshah Iran, pp. 7-11

Fravel, D.R. 1996. Interaction of biological fungi with sublethal rates of metham sodium for control of Verticillium dahliae. Crop Protection, 15: 115-119.

Ghalandar, M. 2001. Investigation on wheat take-all disease and its distribution in Markazi Province. The Center of Agricultural and Natural Researches, Markazi Province, Iran, (In Persian).

Hashemi, L. 2012. Antagonistic mechanisms of Trichoderma spp. & comparison of their efficiency in control of fusarium oxysporum f. sp. Sesame causal wilt & yellowing in sesamium indicum in comparison with common chemical toxin. M.Sc. thesis of plant pathology, Islamic Azad University, Shiraz Branch.

Hornby, D., Bateman, G. L., Gutteridge, R. J., Lucas, P., Osbourn, A. E., Ward, E., Yarham, D. J. 1998. Take-all Disease of Cereals: A Regional Perspective. CAB Internationl. London. 384 pp.

Huber, D. M. & McCay-Buis, T. S. 1993. A multiple component analysis of the take-all disease of Cereals. Plant Disease, 77(5): 437-447.

Kucuk, C., Kivanc, M. 2004. In vitro antifungal activity of strains of Trichoderma harzianum. Turkish Journal of Biology, 28: 111-115.

Kim, K. K. &  Fravel, D.R. 1990. Glucose oxidase as the antifungal principle of talaron from Talaromyces flavus. Canadian Journal of Microbiology, 36(11): 760–764.

Maghsoodlo, R., Ghorbaninasrabadi, R. S., Razavi, A. & Ebrahimi, T. 2008. Investigation antagonistic of azotobacter isolates causal agent of take-all in vintro condition. Proceedings of 18^th Iranian plant protection congress, Pp.389.

Mohammadi, S., Mansoori, B. & Zamanizadeh, H. R. 2009. Antagonistic mechanisms of Trichoderma spp. a gainst Rhizoctonia solani, the causal agent of chickpea wet root rot disease. J. Plant protection Journal, Vol 1(1): 71-85. 

Madi, L., Katan, T., Katan, J. & Henis, Y. 1997. Biological Control of Sclerotium rolfsii and Verticillium dahliae by Talaromyces flavus is mediated by different mechanisms. Phytopathology, 87: 1054-1560.

Martin, J., Leonard, H.,  Stamp, D.L., 1976. Principles of field crop production. 3^rd edition. Collier Macmillan.               

Reyhanytabar, A., Salehrastin, N.M., Mohammadi, M., Alikhani, H.A. 2003. The occurrence and distribution of fluorescent Pseudomonas in wheatfield in Tehran province along with a study on their repressive effect a gainst Gaeumannomyces graminis var. tritici causal agent of take-all. Iranian, Iranian Journal of Agricultural Science, 34(3): 571-78.

Shirzad, A.,Sharifitehrani, A., Behboodi, K., & ahmadzadeh, M. 2008. The occurrence Pseudomonads fluorescent wheat field around azarshahr Tabriz and study on their repressive effect against Gaeumannomyces graminis var tritici causal agent of take-all. Proceedings 18^th Iranian plant protection congress, College of Agriculture, Bualisina University Hamedan, P. 248.

Stromberg, E.L., Lacy, G.H. & Roberts, D.R. 1999. Evaluation of selected fungicide and bacterial (biological control) seed treatments to reduce incidence and severity of Take all in wheat under high yield management. Virginia Small Grains Board, Project Proposal Summary. Virginia.

Simon, A. & Sivasithamparam, K. 1989. Pathogen suppression: a case study in biological suppression of Gaeumannomyces graminis var. tritici in soil. Soil Biollogy and Biochemistry, 21: 331-337.

Tjamos, E.C., Papavizas, G. C. & Cook, R.J. 1992. Biological Control of Plant Diseases. Progress and challenges for the future. Plenum Press, New York.

Vey, A., Hoag, I.R.E., Butt, T.M. 2001.Toxic metabolites of fungal biocontrol agents. pp. 311-346. In: Butt Jackson, C., & Magan, N (eds) Fungi as biocontrol agents: Progress, problems and potential. CAB International, Bristol.

Weller, D.M., Cook, R.J. 1983. Suppression of take-all of wheat by seed treatments with fluorescent pseudomonads. Phytopathology, 73: 463-469.

Yarham, D.J. 1981. Practical Aspects of Epidemiology and Control. pp 353-384. In: (Asher, M.J.C., and Shipton, P.J. Eds). Biology and Control of Take-all. Academic Press, London.