بررسی میزان حساسیت فرسایش حوضه آبخیز مدان الموت

فصلنامه زمین شناسی محیط زیست

مقاله 2، دوره 8، شماره 27، تیر 1393، صفحه 21-40   

نویسندگان

قربان وهاب زاده¹؛ پیام ابراهیمی²

¹استادیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

²کارشناس ارشد دانشگاه کشاورزی و علوم طبیعی ساری

چکیده

استفاده از مدل های فرسایش و رسوب یکی از کارامدترین روش ها به منظور تخمین مقدار هدر رفت خاک در حوضه های آبخیز می باشد.در این تحقیق از 4 روش MPSIAC,BLM,Fargas،جدول فیض نیا و روش نفوذپذیری Hunt Bowen به ترتیب برای محاسبه مقدار هدر رفت خاک و نفوذ پذیری در واحدهای کاری مختلف حوضه آبخیز مدان الموت واقع در استان قزوین استفاده شد و بخش هایی از حوضه که تاثیر عمده ای در هدر رفت خاک داشتند با استفاده از روشهای مذکور  مشخص و نتایج آنها باهم مقایسه شد.نتایج نشان داد به ترتیب مدل BLM,MPSIAC,Fargas با امتیازات 43.73,50.81,40.75 دارای میانگین نزدیک به هم و با فرسایش پذیری متوسط بوده و جدول فیض نیا منطقه را فرسایش پذیر  و هانت و بوون نفوذپذیری را بسیار کند ارزیابی نمود .همچنین بر اساس پاسخ هیدرولوژیکی،زیر حوضه های 4 به مساحت 2294/308 هکتار و 1 به مساحت 1389/06 هکتار بیشتر تاثیر را در صورت وقوع سیل خواهند داشت.در صورتی که برنامه های اجرایی جهت مبارزه با فرسایش و تولید رسوب در منطقه صورت گیرد پیشنهاد می شود در اولویت داول به ترتیب در زیر حوضه 4 و 1 مورد اجرا قرار گیرد.در صورتی که هدف میزان نفوذ رواناب و جلوگیری از ایجاد سیل باشد به ترتیب زیر حوضه 4 به مساحت 2734/827 هکتار و 1 به مساحت 1544/648 هکتار و 2 به مساحت 680/386 در اولویت قرار می گیرند.
 

کلیدواژه‌ها

MPSIAC؛ Hunt Bowen؛ BLM؛ FARGAS؛ حوضه ی آبخیز مدان؛ جدول فیض نیا