رابطه رهبری موثق با عملکرد اعضای هیأت علمی: نقش میانجی سرمایه روانشناختی و سرمایه اجتماعی

فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی

مقاله 3، دوره 10، شماره 4، دی 1395، صفحه 47-73   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

جعفر ترک زاده¹؛ نیره حسینی^{* 2}؛ سودابه حسن زاده بارانی³

¹گروه مدیریت و برنامه‌ریزی آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز،

²دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز

³دانشجوی دکتری برنامه‌ریزی توسعه آموزش عالی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی تهران،

چکیده

پژوهش حاضر با هدف رابطه رهبری موثق با عملکرد اعضای هیأت علمی با تأکید بر نقش میانجیِ سرمایه روانشناختی و سرمایه اجتماعی انجام شد. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش، اعضای هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان در سال تحصیلی 95 ـ 94 بود که تعداد 285 نفر با روش نمونه­گیری خوشه­ای به عنوان نمونة پژوهش انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از چهار پرسشنامة رهبری موثق (والومبوا و همکاران، 2008)، سرمایه روانشناختی (لوتانز و همکاران، 2007)، سرمایه اجتماعی (ترک­زاده و محترم، 1391)، و عملکرد شغلی (حَسام و همکاران، 2015) که روایی و پایایی آنها محاسبه و گزارش شده است، استفاده شد. تحلیل داده­ها با روش مدل­یابی معادلات ساختاری انجام گرفت. یافته­ها نشان داد رهبری موثق رابطه مثبت و معناداری با عملکرد اعضای هیأت علمی دارد. همچنین آزمون مدل مفهومی تحقیق نشان داد نقش میانجیِ سرمایه روانشناختی در رابطه بین رهبری موثق و عملکرد، مثبت، معنادار و کامل است. با این حال نتایج تحقیق، مؤید نقش میانجی سرمایه اجتماعی در رابطه بین رهبری موثق و عملکرد، خارج از مدل مفهومی تحقیق بود.

کلیدواژه‌ها

رهبری موثق؛ سرمایه روانشناختی؛ سرمایه اجتماعی؛ عملکرد؛ آموزش عالی