اثر سویه های متفاوت باکتری سودوموناس فلورسنت بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه روغنی گلرنگ

مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی

مقاله 1، دوره 5، شماره 14، آبان 1392، صفحه 1-16   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

علیرضا رحیمی¹؛ مجید جامی الاحمدی²؛ کاظم خاوازی³؛ محمد حسن سیاری⁴؛ رستم یزدانی بیوکی^{* 5}

¹دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه بیرجند

²دانشیار دانشگاه بیرجند

³استادیار دانشگاه تهران

⁴استادیار دانشگاه بیرجند

⁵دانشجوی دکتری دانشگاه بیرجند

چکیده

به منظور مطالعه اثرات کاربرد باکتری‌های محرک رشد (سودوموناس) بر عملکرد و اجزای عملکرد و برخی ویژگی‌های گلرنگ (Carthamus tinctorious L) رقم IL111، آزمایشی در سال زراعی 89-1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با ده تیمار در سه تکرار انجام گردید. تیمارها شامل: سویه‌های 187،169،99،36 باکتری‌های سودوموناس فلورسنت و سویه‌های 177،168، 159، 41،11 باکتری‌های سودوموناس پوتیدا به همراه تیمار شاهد (بدون تلقیح باکتری) بودند. در این بررسی عملکرد کمی، اجزای عملکرد و خصوصیات کیفی (درصد روغن و پروتئین) اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که تلقیح گیاه با سویه‌های باکتری بر هیچ‌کدام از ویژگی‌های گیاه معنی‌دار نبود، با این وجود مقایسات گروهی نشان داد که صفاتی همچون تعداد شاخه اصلی در بوته، قطر ساقه و وزن هزار دانه و از صفات کیفی درصد چربی دانه معنی‌دار شدند. اکثر تیمارهای باکتری از لحاظ صفات کمی و کیفی مورد مطالعه بر تیمار شاهد برتری نشان دادند، باکتری‌ها به طور متوسط عملکردهای دانه و روغن را به ترتیب به میزان 25 و 50 درصد افزایش دادند. باکتری‌های سودوموناس پوتیدا نسبت به سایر باکتری‌ها در تمامی صفات بجز تعداد طبق در بوته برتر بودند. از لحاظ شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک و سرعت رشد محصول سویه 177 باکتری سودوموناس پوتیدا نسبت به سایر تیمارها به صورت معنی‌داری برتر بودند. به نظر می رسد که بتوان با کاربرد باکتری های محرک رشد در جهت افزایش ویژگی های رشدی گیاهان استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها

درصد روغن؛ درصد پروتئین؛ شاخص‌های رشد گیاه