تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 10,005 |
تعداد مقالات | 83,621 |
تعداد مشاهده مقاله | 78,331,381 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 55,377,688 |
تاثیر رژیم آبیاری و شیوه های کاربرد کود شیمیایی فسفر بر کارایی بازیافت فسفر و عملکرد دانه در دو رقم کلزا | ||
مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی | ||
مقاله 5، دوره 9، شماره 28، خرداد 1396، صفحه 48-59 اصل مقاله (342.41 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
راضیه بلدی* 1؛ احسان بیژن زاده2؛ روح اله نادری2 | ||
1دانشجوی کارشناسی ارشد اگرواکولوژی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز، داراب، ایران- | ||
2استادیار دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز، داراب، ایران | ||
چکیده | ||
به منظور بررسی اثر کم آبیاری و روشهای کاربرد کود فسفر بر عملکرد و کارایی بازیافت فسفر در دو رقم کلزا، آزمایشی به صورت کرتهای دو بار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در سال زراعی 93-1392 در دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز اجرا شد. عامل اصلی رژیم آبیاری (آبیاری رایج، قطع آبیاری از اواسط گلدهی و اواسط غلاف رفتن)، عامل فرعی شیوه های کاربرد کود فسفر (بدون فسفر و کاربرد دستپاش و نواری فسفر) و عامل فرعی فرعی ارقام کلزا (ساریگل و آر جی اس) بودند. نتایج نشان داد تیمار آبیاری رایج با31/25 دانه در خورجین تفاوت معنی داری با تیمارهای قطع آبیاری از اواسط گلدهی با 25/22 دانه در خورجین و از اواسط غلاف رفتن با 94/22 دانه در خورجین داشت . در قطع آبیاری از گلدهی، مصرف نواری کود شیمیایی فسفر در رقم آر جی اس بیشترین عملکرد بیولوژیک (12435 کیلوگرم در هکتار ) را داشت. به طور کلی کارایی بازیافت فسفر در روش دستپاش و نواری به ترتیب 09/1 % و 38/1% بود. رقم آر جی اس در مقایسه با ساری گل در قطع آبیاری از اواسط گلدهی و غلاف رفتن به ترتیب با 3830 و 5428 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را دارا بود. رقم آر جی اس در شرایط قطع آبیاری از اواسط گلدهی و مصرف نواری فسفر، بیشترین میزان انتقال مجدد را دارا بود و میتواند در صورت مواجه شدن با کمبود آب در آخر فصل رشد از کاهش بیشتر عملکرد دانه جلوگیری کند. | ||
کلیدواژهها | ||
انتقال مجدد مواد؛ قطع آبیاری؛ کارایی بازیافت فسفر؛ عملکرد بیولوژیک | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 471 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 397 |