تأثیر منابع کربن گلوکز، ساکاروز و لاکتوز بر رشد باکتری آلکالیجنس اوتروفس جهت تولید پلی هیدروکسی بوتیرات

زیست شناسی تکوینی

مقاله 4، دوره 12، شماره 1 - شماره پیاپی 45، بهمن 1398، صفحه 43-52   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

عاطفه فرجادمنش¹؛ سید احمد عطائی^{* 2}

¹کارشناسی ارشد مهندسی شیمی-بیوتکنولوژی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی شیمی

²دانشیار، دانشگاه شهید باهنر کرمان، دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی شیمی.

چکیده

سابقه و هدف: پلی هیدروکسی آلکانوات ها گروهی از پلیمرها می باشند که توسط بسیاری از باکتری ها، به هنگام ورود به فاز ثابت رشدی و در حضور منابع معدنی تولید می شوند. هدف از این پژوهش بررسی محیط کشت های مختلف حاوی منابع کربن گلوکز، ساکاروز، لاکتوز، ترکیب این سه منبع کربن بر رشد باکتری آلکالیجنس اوتروفس جهت تولید پلیمرهای زیست تخریب پذیر هیدروکسی بوتیرات-والرات می باشد.
مواد و روش ها: در این پژوهش به منظور تولید هیدروکسی بوتیرات-والرات و بررسی تأثیر منابع مختلف کربنی بر تولید، باکتری آلکالیجنس اوتروفس شناسایی شد. جهت انجام آزمایشات در حالت ناپیوسته ی خوراک دهی شده اسید استیک و ترکیب اسید پروپیونیک به همراه اسید استیک به عنوان منبع اسید چرب فرّار به صورت مرحله ای به محیط کشت افزوده شد. محیط کشت های مورد نظر همراه با باکتری تلقیح شده جهت گرمارسانی و تولید پلیمر به انکوباتور با دمای 32 درجه ی سانتیگراد، دور rpm 120 و زمان ماند سلولی 72 ساعت انتقال داده شدند.
نتایج: نتایج این پژوهش نشان داد که منبع کربن گلوکز به همراه اسید استیک باعث تولید بیشترین مقدار هیدروکسی بوتیرات-والرات (HB=3.4860g/lو HV=0.7940g/l) شده است. همچنین کمترین مقدار تولید هیدروکسی بوتیرات (HB=2.3124g/l)مربوط به زمانی است که از ساکارز به عنوان منبع کربن و ترکیب اسید استیک و اسید پروپیونیک استفاده شده است.
بحث: نتایج نشان داد که باکتری آلکالیجنس اوتروفس منبع کربنی گلوکز و منبع اسید چرب اسید استیک را نسبت به سایر منابع کربنی، بیشتر مورد استفاده قرار داده است.

کلیدواژه‌ها

منابع کربنی؛ باکتری های تولید کننده پلی هیدروکسی آلکانوات؛ پلاستیک های زیست تخریب پذیر؛ روش های کشت سلولی ناپیوسته ی خوراک دهی شده

مراجع