تحلیل ساختار تنظیم بازار بیمه در ایران و راهکارهای مدیریت آن

فصلنامه مدیریت توسعه و تحول

دوره 12، شماره 43، دی 1399، صفحه 33-43   

نویسندگان

مهرنوش کیال¹؛ محمود باقری^{* 2}؛ محمد حسین زارعی³؛ سید محمد هاشمی⁴

¹دانشجوی دکتری، گروه حقوق عمومی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

²دانشیار، گروه حقوق، دانشگاه تهران، تهران، ایران (عهده‌دار مکاتبات )

³دانشیار، گروه حقوق عمومی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

⁴استاد، گروه حقوق عمومی و بین‌الملل، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

بیمه نوعی خدمت است و مانند همه کالاها و خدمات دارای بازار است. بازار بیمه به دلیل ویژگی های خاصی که دارد دربردارنده سه رکن خریدار ، فروشنده و تنظیم گر می باشد. تنظیم به منظور شناسایی موارد ی که بازار در آن با شکست مواجه می شود و نظارت به قصد کنترل کردن نارسایی های ناشی از موارد مذکوراعمال می گردند. به همین جهت ، هر دولتی با توجه به شرایط و امکاناتی که دارد روش ها و ابزارهایی را برای تنظیم و نظارت بر بازار بیمه به کار می برد، در ایران نیز پس از خصوصی سازی بازار بیمه ، جهت تنظیم و نظارت در بازار بیمه از روش کنترل و دستور استفاده می گردد.  درا ین راستا  تنظیم و نظارت کارا و مؤثر بر صنعت بیمه همراه با گسترش رقابت به منظور جلوگیری از انحرافات که می‌تواند ضربات جدی به صنعت وارد کند‌، یکی از چالشهای اساسی صنعت بیمه کشور است‌‌‌‌. مقاله حاضر با روش تحلیلی -توصیفی در پی پاسخ به این پرسش است که ساختار تنظیم و نظارت در ایران چگونه است؟ دولت از چه روش و ابزاری برای این کار استفاده می نماید؟ و از نظر خبرگان این روش و ابزار دارای چه جایگاه از اهمیت و عملکرد است؟پس از جمع آوری اطلاعات ساختار تنظیم و نظارت از منابع و متون علمی، از 30 نفر از خبرگان به روش تحلیل عملکرد – اهمیت  جایگاه روش ها و ابزار تنظیم و نظارت برای صنعت بیمه ایران بدست آمد. نتایج نشان می دهد ابزارها و روش های آشکار سازی ، نقدینگی ، تهدید به تعقیب ، اقدامات پرداخت .و شکایت مشتریان دارای عملکرد بالایی هستند و باید مورد توجه قرار گیرند. 

کلیدواژه‌ها

صنعت بیمه؛ شکست بازار بیمه؛ تنظیم و نظارت؛ روش تنظیم گری؛ ابزار تنظیم گری؛ کارایی ابزار

مراجع