رابطه بین توانایی مدیران و حق‌الزحمه حسابرسان

فصلنامه مدیریت توسعه و تحول

دوره 12، شماره 43، دی 1399، صفحه 65-77   

نویسندگان

مهتاب ابراهیم خانی^{* 1}؛ مهدی بشکوه²

¹دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین، ایران(عهده‌دار مکاتبات)

²استادیار، گروه حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، ایران

چکیده

 هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین توانایی مدیران و حق‌الزحمه حسابرسی در شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران است. قیمت­گذاری خدمات حسابرسی، یکی از موضوع­های موردعلاقه بسیاری از محققان بوده و تاکنون مطالعات زیادی در این زمینه انجام‌شده است که اکثر آن‌ها یک هدف عمده را دنبال می‌کنند و آن تشخیص عوامل مؤثر بر حق‌الزحمه حسابرسی است. از مهم‌ترین عوامل تعیین­کننده حق‌الزحمه حسابرسی، مفهوم توانایی مدیریت است. در ادبیات حسابداری، توانایی مدیریت یکی از ابعاد سرمایه انسانی شرکت‌هاست که به‌عنوان دارایی نامشهود طبقه­بندی می‌شود. توانایی مدیریت را به‌عنوان کارایی مدیران نسبت به رقبا در تبدیل منابع شرکت به درآمد تعریف شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که توانایی مدیریت، عاملی تأثیرگذار بر تصمیمات حسابرسان است. نمونه آماری مشتمل بر 81 شرکت می‌باشد که با روش حذف سیستماتیک انتخاب‌شده است که در مجموع 648 شرکت بودند و دوره مطالعه، سال‌های 1388 تا 1395 را در برمی‌گیرد. این تحقیق کاربردی بوده و برای آزمون فرضیه بکار برده شده است. با بررسی فرضیه پژوهش مشاهده شد که بین توانایی مدیران و حق‌الزحمه حسابرسی رابطه منفی معنادار برقرار است. این نتیجه نشان می‌دهد که شرکت­هایی که از مدیران توانمندتری برخوردارند، نسبت به سایر شرکت‌ها حق‌الزحمه حسابرسی کمتری پرداخت می‌کنند.

کلیدواژه‌ها

توانایی مدیران؛ حق‌الزحمه حسابرسی؛ تداوم فعالیت؛ دوره تصدی حسابرسی؛ بحران مالی

مراجع