عدم بازنمایی در عکاسی فتومونتاژ با تأکید بر انزوا، منطقۀ مدور و احساسی تصمیم گیرنده در نظریۀ ژیل دلوز )آثار جان هارتفیلد و جری اولسمن و باربارا کروگر(

نقش مایه

دوره 1، شماره 1، فروردین 1401، صفحه 47-58   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

پدرام دادفر^{* 1}؛ حسین اردلانی²؛ زهرا گلناز منطقی فسایی³

¹نویسنده مسُول

²استادیار گروه فلسفه دانشکده هنر دانشگاه ازاد اسلامی واحد همدان

³استادیار گروه فلسفه هنر دانشکده هنر دانشگاه ازاد اسلامی واحدهمدان

چکیده

فتومونتاژ به نوعی یک سبک در آثار هنری تصویری است که در
ده ههای اخیر بیش از پیش اید ههای هنرمندان و به خصوص عکاسان را به
خود اختصاص داده است و نظری هها و نقدهای بسیاری نیز پیرامون این موضوع
مطرح است. اما آن موضوعی که نظر مقالۀ کنونی را به خود جلب نموده است،
عدم بازنمایی در فتومونتاژهای مربوط به به عکاسی بوده است که اصولاً بر پایۀ
نظریۀ دلوز قوت م یگیرد. ما نیز بر همین اساس بر آن بود هایم که در طول
تحقیق به چگونگی عدم بازنمایی در عکاسی فتومونتاژ با توجه به انزوا، منطقه
مدور و احساسی تصمیم گیرنده با تأکید بر نظری ههای ژیل دلوز بپردازیم. در این
راستا به آثار سه عکاس به نا مهای جان هارتفیلد و جری اولسمن و باربارا کروگر
پرداخت هایم. روش ما نیز در مقاله حاضر مبتنی بر شیوۀ توصیفی- تحلیلی با
استفاده از ابزار گردآوری اطلاعات کتابخان های بوده است.

کلیدواژه‌ها

فتومونتاژ؛ عکس؛ عدم بازنمایی؛ ژیل دلوز؛ احساس

مراجع